Achterhoek/ Duitsland contact of vragen?

Rondrit door Achterhoek en Duitsland

woensdag 1 juni 2005.

Nadat duidelijk geworden was dat de wortels van onze familie in de Achterhoek lagen, kwam de gedachte op om daar te gaan kijken, gecombineerd met een bezoek aan mijn tot dan toe onbekende tante, Rietje, en oom Maarten in Meppel.
Het levensverhaal van Rietje heeft ze zelf op mijn verzoek opgeschreven (zie het verhaal van Rietje), hieronder het verslag van mijn rondreis door de Achterhoek en Duitsland. Aan het eind van dit verslag de foto rapportage.

Woensdagmorgen vertrok ik tegen 9.30 uur van Etten (waar ik sliep bij Tiny en Wim, de ouders van de echtgenoot van dochter Hedwig) naar Dinxperlo. Het was nog best een grote plaats, zodat ik wat heb rondgereden alvorens iemand aan te schieten om mij de weg te wijzen naar Garage Sloetjes. Het was prachtig weer: zon en weinig wind. Ik nam snel wat foto’s van deze garage van onze verre familieleden.

Daarna door naar Anholt in Duitsland, vanwege het kasteel. Je merkt het direct als je in Duitsland bent: het landschap blijft hetzelfde maar de wegen, bewegwijzering e.d. zijn netter verzorgd. Ook de dorpjes maken een verzorgder indruk. Er zijn ook overal meer historische gebouwen, die er prachtig gerestaureerd uitzien. Na enig gezoek vond ik de Wasserburcht, een groot kasteel vlakbij Anholt.

Vandaar ging ik door naar Isselburg: daar stond nog een mooie karakteristieke kerk, waar op dat moment een trouwerij naar binnen ging. Vandaar reed ik naar Werth. Verschillende kerken, waaronder een mooie witte (op de foto) en een bakstenen kerk, die zo temidden van hoge, oude bomen stond dat die niet te fotograferen was.
Van daaruit was het 8 km naar Wertherbruch. Dat is echt nog een dorp gebleven: wat boerderijen rondom de kerk, gescheiden door gras waarop paarden en andere beesten kunnen grazen. Heel kleinschalig en landelijk. Feitelijk is het dorp niet meer dan wat bebouwing langs de provinciale weg, met in het midden de oude kerk. De kerk zelf behoort tot de groep van de “Öffene kirche”, wat wil zeggen dat je de kerk altijd binnen kunt lopen. Tegenwoordig zijn heel veel kerken buiten de eredienst gesloten, maar niet hier dus. Vandaar dat ik binnen kon lopen en rondkijken. Een vreemd idee dat hier in 1790 Diederich en Derris getrouwd zijn. Zo voel je je heel dicht bij de geschiedenis. Volgens mij is het wel degelijk dezelfde kerk. Het is geen grote kerk (100 plaatsen, schat ik) maar heel goed onderhouden en vriendelijk van uitstraling.

Ik maakte nog een rondje rond de kerk en ging daarna door naar Hamminkeln, 9 km verderop. Dit is een wat grotere plaats, met meer moderne winkelstraten, weinig historisch gebouwen. Alles heel netjes en gemoedelijk. Ik dronk koffie met taart in een Konditorei (bakkerij met een restaurant). Ook hier keek ik naar de kerk en eventuele kerkhoven. Ik heb ze niet gevonden, soms alleen enkele verdwaalde stenen rondom de kerken, als bewijs van het feit dat er ooit wel een kerkhof was, maar nu niet meer.
Vanuit Hamminkeln reed ik via Wertherbruch en Isselburg/ Anholt weer terug naar de Achterhoek, naar Megchelen. In Wertherbruch ontdekte ik nog de bushalte die als benaming Ressing droeg, de familienaam van Derris, een van ouds bekende familie in Wertherbruch. De bushalte staat dus vermoedelijk op de plek van de familieboerderij: uitstappen bij Ressing.

Terug in Nederland merk je dat Megchelen in een uithoek van Nederland ligt: er gaan alleen heel kleine weggetjes rechtstreeks van Duitsland naar Megchelen. De hoofdweg loopt via Gendingen, maar dat is best nog een eind om. Megchelen is een heel landelijk dorp, waarin ook de boerderijen in de dorpskern liggen. Het is allemaal laagbouw en heel overzichtelijk. Er zijn weinig oude gebouwen te zien. De kerk is een katholieke kerk van eind 19e eeuw. Er ligt wel een kerkhofje naast, maar daar liggen alleen mensen van de laatste 50 jaar. Er ligt geen Sloetjes. Vanuit Megchelen kun je via Ulft de snelweg weer op. Je rijdt dan via heel kleine weggetjes door een prachtig Hollands/Gelders landschap: koeien en verspreide boerderijen liggen mooi te zijn in de zon. Het was een mooie afsluiting van mijn rondrit tussen 9.30 en 13.00 uur.

Rondrit door Achterhoek en Duitsland

woensdag 1 juni 2005.

Fotogalerij

U kunt een e-mailbericht met vragen of opmerkingen over deze website verzenden aan jaap@schlotjes.nl